τώρα που στρογγυλοκάθισε η πρόθεση στο τραπέζι του ήλιου
και είπε να πιάσει μολύβι και χαρτί η αγουροξυπνημένη μελαγχολία
στέρεψαν οι ευσεβείς πόθοι,
ξεχάστηκε πάνω στο γκάζι ο καφές
και τώρα πώς θα νανουρίσουμε την υπομονή
πώς θα σιγοπιούμε άκοπο το φαρμάκι
-η επεξεργασία σα να γλυκαίνει τις πικρίες του;
Δεν πειράζει, είπες, φτάνει να ξεκινήσει από κάπου η ελοχούσα ορμή
και το φορτωμένο σαπιοκάραβο
δες πώς φωτίζεται απαλά, σαν ξεδιπλώνεται,
η διαταραγμένη σιγουριά
δες που μεγαλώνει μια γενιά,
σαν αποφασισμένος ακροβάτης
και τώρα που θα πιάσουμε από την αρχή
τα κατάρτια και τα νανουρίσματα,
θα τα απλώσουμε στο κύμα να φυσήξουν
και οι υπομονές, οι προσμονές και οι παραμονές
τα φαρμάκια,οι σιγουριές και οι ακροβάτες-ελπίδες
θα ταξιδέψουν αγέρωχα προς τις Θερμοπύλες
αρκεί εσύ, πρόθεση, να σιγοψήσεις τον καφέ
και να στρογγυλοκαθίσεις στο τραπέζι της φωτιάς
Κι ας καεί από αλήθεια και από άχτι
ο νους και το χαρτί σου
sedimentary 