Άστροφος δεν γνωρίζει από ίσκιους
Άτροπος δεν γνωρίζει από λέξεις
Κι άκοπος αέρας τυφλώνει τα βήματα -που ενώ έτρεχαν, τα παπούτσια τους
τα είχαν ήδη προσπεράσει
Κι εγώ στο φως παλεύω να βρω κομμάτια της ζυγαριάς που μέτρησε το
σκοτάδι με το τέλος και βρήκε την άδικη μοιρασιά:
ο σκοτεινιασμένος έχει ήδη σκοτώσει κάτι από την αντανάκλασή του (για
αυτό θόλωσαν οι καθρέφτες)
Και ο σκοτωμένος έχει ήδη σκοτεινιάσει την ψυχή του με μαλλιά και οστά
Δεν έφτασε αυτός ο άστροφος μέχρι τη γη, γιατί αν έφτανε, άλογο θα τον
αναγνώριζα από χθες και άυλο θα τον πίστευα πιο πολύ και από το χώμα
Και θα έριχνε έναν ίσκιο παχύ και βαθύ, να γίνουν οι υπάρξεις μας πιο
απειλητικές και από τις πολυκατοικίες
Άτροπος δεν γνωρίζει από αφίξεις
Κι άδικος κόπος η τρεχάλα όταν αυτά που ήταν να διώξεις τα είχες ήδη
προ πολλού ξεχάσει στο κουτί από τα καινούρια μεγάλα παπούτσια
